داروهای فشار خون بالا : برخی افراد متوجه می شوند که تغییر سبک زندگی به تنهایی برای کنترل فشار خون بالا کافی است. اما بسیاری نیز برای درمان بیماری خود دارو مصرف می کنند. انواع مختلفی از داروهای فشار خون با روش‌های اثر متفاوت وجود دارد.
اگر یک دارو فشار خون شما را به اندازه کافی پایین نیاورد، دیگری ممکن است این کار را انجام دهد. برای برخی افراد، ممکن است ترکیبی از دو یا چند دارو برای کنترل فشار خون مورد نیاز باشد. داروهای فشار خون را می توان بر اساس نحوه عملکردشان به دسته های ذکر شده در زیر تقسیم کرد. داروهای موجود در هر بخش فقط نمونه‌ای از موارد موجود هستند.
دیورتیک ها
دیورتیک ها که گاهی اوقات قرص های آب نامیده می شوند، به کلیه ها کمک می کنند تا از شر آب اضافی و نمک (سدیم) خلاص شوند. این باعث کاهش حجم خونی می شود که باید از رگ های خونی عبور کند. در نتیجه فشار خون پایین می آید.
سه نوع اصلی از دیورتیک ها وجود دارد که با نحوه عملکرد آنها تعریف می شوند. آنها عبارتند از:
- دیورتیک های تیازیدی (کلرتالیدون، میکروزید، دیوریل)
- دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم (آمیلوراید، آلداکتون، دیرنیوم)
- دیورتیک های لوپ (بومتانید، فوروزماید)
- دیورتیک های ترکیبی، که شامل بیش از یک گونه است که با هم استفاده می شوند
- دیورتیک‌های گروه تیازیدی معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به سایرین دارند، به‌ویژه زمانی که در دوزهای پایین مصرف شوند که معمولاً در درمان فشار خون اولیه استفاده می‌شوند.
مسدود کننده های بتا
بتا بلوکرها به ضربان قلب با سرعت و نیروی کمتر کمک می کنند. قلب با هر ضربان خون کمتری را از طریق رگ های خونی پمپ می کند، بنابراین فشار خون کاهش می یابد. داروهای زیادی در این طبقه بندی وجود دارد، از جمله:
- آتنولول (تنوریم)
- پروپرانولول (ایندرال)
- متوپرولول تارتارات (لوپرسور)
- متوپرولول سوکسینات (Toprol-XL)
- کارودیلول (کورگ)
- مسدود کننده های آلفا بتا
آلفا بتا بلوکرها اثر ترکیبی دارند. آنها زیرمجموعه ای از مسدودکننده های بتا هستند که اتصال هورمون های کاتکولامین به گیرنده های آلفا و بتا را مسدود می کنند. آنها می توانند انقباض عروق خونی مانند مسدود کننده های آلفا-1 را کاهش دهند و مانند مسدود کننده های بتا سرعت و نیروی ضربان قلب را کاهش دهند. Carvedilol (Coreg) و labetalol hydrochloride (Normodyne) آلفا-بتا بلوکرهای رایج هستند.
مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE).
مهارکننده های ACE به بدن کمک می کنند تا هورمونی به نام آنژیوتانسین II کمتر تولید کند که باعث باریک شدن رگ های خونی می شود. این داروها با کمک به انبساط عروق خونی و عبور خون بیشتر، فشار خون را کاهش می دهند.
برخی از مهارکننده های ACE عبارتند از:
- بنازپریل هیدروکلراید (لوتنسین)
- کاپتوپریل (کاپوتن)
- انالاپریل مالئات (Vasotec)
- فوزینوپریل سدیم (مونوپریل)
- لیزینوپریل (Prinivil، Zestril)
- مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs)
ARB ها اثر آنژیوتانسین II را مستقیماً روی رگ های خونی مسدود می کنند. در محل گیرنده رگ های خونی می چسبد و از باریک شدن آنها جلوگیری می کند. این باعث کاهش فشار خون می شود.
ARBها عبارتند از:
- کاندسارتان (آتاکاند)
- eprosartan mesylate (Teveten)
- ایربسارتان (آواپرو)
- لوزارتان پتاسیم (کوزار)
- تلمیسارتان (میکاردیس)
- والزارتان (دیووان)
مسدود کننده های کانال کلسیم
حرکت کلسیم به داخل و خارج از سلول های عضلانی برای تمام انقباضات عضلانی ضروری است. مسدود کننده های کانال کلسیم، ورود کلسیم به سلول های ماهیچه صاف قلب و عروق خونی را محدود می کنند. این باعث می شود که قلب با هر ضربان با شدت کمتری ضربان داشته باشد و به رگ های خونی کمک می کند. در نتیجه فشار خون کاهش می یابد. (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید