برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟ نقرس یک شکل التهابی از آرتریت است که معمولاً یک مفصل را در یک زمان، معمولاً مفصل شست پا را تحت تأثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می افتد که اسید اوریک در خون تجمع پیدا کند و منجر به تشکیل کریستال های اسید اوریک در مفاصل و سایر نواحی بدن شود.
برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟ علائم نقرس شامل درد شدید، تورم و قرمزی روی و اطراف مفصل آسیب دیده است. عودهای نقرس معمولاً با درمان از چند روز تا دو هفته طول می کشد. در صورت عدم درمان، عود نقرس می تواند هفته ها تا ماه ها ادامه داشته باشد.
چرا به نقرس مبتلا می‌شویم؟
زمانی که اسید اوریک خون بیش از حد طبیعی باشد، به نقرس مبتلا می‌شوید. بالا رفتن اسید اوریک از افزایش ساخت آن توسط بدن یا مصرف غذاهای غنی از پورین ناشی می‌شود. در بعضی بیماران مبتلا به نقرس به دلیل دفع اسید اوریک اضافی از طریق ادرار میزان اسید اوریک خون در حد طبیعی باقی می‌ماند.
علاوه بر رژیم غذایی، عوامل زیر هم می‌توانند احتمال ابتلا به نقرس را افزایش دهند:
- چاقی: اگر اضافه وزن داشته باشید، بدن شما اسید اوریک بیشتری تولید کرده و کلیه‌ها برای دفع آن از بدن دچار مشکل می‌شوند.
- بعضی بیماری‌ها: پرفشاری خون، دیابت، بیماری‌های قلبی و بیماری‌های کلیوی احتمال بروز نقرس را افزایش می‌دهند.
- داروها: آسپرین و بعضی داروهای کاهنده فشارخون می‌توانند سطح اسید اوریک خون را بالا ببرند.
- سابقه خانوادگی نقرس: اگر یکی از اعضای خانواده شما به نقرس مبتلا باشد، احتمال ابتلای شما به این بیماری افزایش پیدا می‌کند.
- جنسیت و سن: نقرس بیشتر در مردان 30 تا 50 ساله رخ می‌دهد. زنان یائسه بیش از زنان غیریائسه در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
- برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
اسید اوریک چیست؟
اسید اوریک یک محصول جانبی زائد از تجزیه پورین در بدن است. پورین ها به طور طبیعی در بدن تولید می شوند و همچنین در برخی غذاها یافت می شوند. با تجزیه پورین ها، اسید اوریک ایجاد می شود. به طور معمول اسید اوریک یا در بدن بازجذب می شود یا از طریق ادرار و مدفوع دفع می شود.
وقتی تعداد پورین‌های بدن بیشتر از آن چیزی باشد که بتواند پردازش کند، اسید اوریک در جریان خون تجمع می‌یابد. به این حالت هیپراوریسمی می گویند. هایپراوریسمی می تواند در برخی افراد باعث نقرس و/یا سنگ کلیه شود، در حالی که برخی دیگر اصلاً هیچ علامت یا علامتی ندارند.برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
غذاهایی که با نقرس باید بخورید و از آن اجتناب کنید
درمان نقرس اغلب شامل داروها، اصلاح رژیم غذایی و تغییرات سبک زندگی مانند کنترل وزن و ترک سیگار است. غذاهایی که می خورید می توانند تأثیر مستقیمی بر عود نقرس داشته باشند.
در طول حمله نقرس، اصلاح رژیم غذایی ممکن است به کاهش طول شعله ور کمک کند. ادامه پیروی از یک رژیم غذایی دوستدار نقرس، به ویژه یک رژیم غذایی کم پورین، ممکن است به جلوگیری از خطر حملات نقرس در آینده تا پنج برابر کمک کند.برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
گیلاس
گیلاس برای نقش آن در پیشگیری و مدیریت نقرس مورد مطالعه قرار گرفته است. رنگ قرمز تیره آنها به دلیل ترکیبات طبیعی به نام آنتوسیانین است که دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است.
تحقیقات نشان داده است که مصرف گیلاس ممکن است به کاهش سطح اسید اوریک و در نتیجه کاهش التهاب و کاهش خطر حملات نقرس در آینده کمک کند.
معمولاً به صورت تازه، منجمد، آبمیوه یا عصاره مصرف می‌شود، اما مقدار مشخصی برای خوردن در روز برای پیشگیری از نقرس وجود ندارد. مطالعات در مورد میزان گیلاس مورد تحقیق بسیار متفاوت است، مانند وعده های 1/2 فنجان گیلاس تازه یا 1 فنجان آب گیلاس در روز. برای مکمل های عصاره گیلاس، بهتر است مقدار دوز پیشنهادی روی برچسب را رعایت کنید.
استفاده از آب آلبالو برای نقرس
آب گیلاس ترش ممکن است به کاهش سطح اسید اوریک و التهاب در نقرس کمک کند. تحقیقات محدود است، اغلب با تعداد کمی از شرکت کنندگان در مطالعه و پیگیری کوتاه مدت.
با این وجود، بررسی سال 2019 از شش مطالعه که به بررسی تأثیر مصرف آب گیلاس یا عصاره گیلاس بر نقرس پرداخته بود، نتیجه گرفت که مصرف گیلاس با کاهش خطر حملات نقرس مرتبط است. محققان خاطرنشان کردند که برای روشن شدن این ارتباط به مطالعات بزرگتر و طولانی مدت نیاز است.
هنگام انتخاب آب گیلاس ترش، حتما به دنبال انواع شیرین نشده باشید تا میزان قند اضافه شده در رژیم غذایی خود را کاهش دهید.
غذاهای با ویتامین C بالا
ویتامین C یک آنتی اکسیدان شناخته شده است، اما به دلیل نقش بالقوه آن در درمان نقرس کمتر شناخته شده است. روشی که ممکن است به آن کمک کند کاهش سطح اسید اوریک خون است.
برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
یک مطالعه آینده‌نگر که در سال 2009 منتشر شد، تقریباً 47000 مرد را به مدت 20 سال مورد بررسی قرار داد و خطر ابتلا به نقرس را در رابطه با مصرف ویتامین C آنها بررسی کرد. محققان به این نتیجه رسیدند که مصرف بیشتر ویتامین C با کاهش خطر ابتلا به نقرس همراه است و در صورت مصرف روزانه 1500 میلی گرم یا بیشتر ویتامین C تا 45 درصد خطر کمتری دارد.
یک تجزیه و تحلیل در سال 2011 از 13 کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده در افراد با سطح اسید اوریک خون بالا نشان داد که مکمل ویتامین C با دوز متوسط 500 میلی گرم در روز برای مدت متوسط 30 روز به طور متوسط باعث کاهش سطح اسید اوریک سرم می شود. اینکه آیا این مقدار در کاهش خطر ابتلا به نقرس قابل توجه است یا نه، باید بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد.
غذاهای سرشار از ویتامین C عبارتند از مرکبات مانند پرتقال، لیمو و گریپ فروت، گیلاس، اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی، توت فرنگی، فلفل دلمه ای شیرین و گوجه فرنگی. اگر خطر ابتلا به سنگ کلیه (به ویژه سنگ های اگزالات کلسیمی) افزایش یافته است، مصرف دوزهای بالای ویتامین C مکمل به طور منظم توصیه نمی شود.
قهوه
قهوه که یکی از پرمصرف ترین نوشیدنی ها در جهان است، به دلیل اثرات مختلف آن بر سلامتی مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعات اولیه نشان می دهد که قهوه ممکن است خطر ابتلا به نقرس را کاهش دهد. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که ممکن است بر اساس جنسیت متفاوت باشد.برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
یک بررسی در سال 2015 از مطالعات نشان داد که در مردانی که 4 تا 5 فنجان قهوه در روز می‌نوشیدند، خطر ابتلا به نقرس 40 درصد کاهش می‌یابد و افرادی که 6 فنجان یا بیشتر در روز می‌نوشیدند، در مقایسه با بدون قهوه، 59 درصد خطر کمتری داشتند.
در زنانی که روزانه 1 تا 3 فنجان قهوه می‌نوشیدند، خطر ابتلا به نقرس 22 درصد کمتر بود و در زنانی که 4 فنجان یا بیشتر در روز می‌نوشیدند، این خطر در مقایسه با عدم مصرف قهوه، 57 درصد کمتر بود. از این رو در بررسی، محققان به این نتیجه رسیدند که نوشیدن 4 فنجان یا بیشتر قهوه در روز سطح اسید اوریک را کاهش می دهد و بروز نقرس را کاهش می دهد.
با این حال، هیچ تحقیقی برای بررسی اثرات مصرف قهوه بر خطر حملات مکرر نقرس انجام نشده است.
غذاهای کم پورین
یکی از پذیرفته‌شده‌ترین و توصیه‌شده‌ترین رویکردهای غذایی در مدیریت نقرس، کاهش دریافت پورین از غذاها است. با انتخاب غذاهای کم پورین به جای غذاهای پر پورین، می توانید از افزایش بیش از حد اسید اوریک خون خود جلوگیری کنید.برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
علاوه بر این، رژیم غذایی DASH که بسیاری از غذاهای کم پورین را تشویق می کند، با خطر کمتر ابتلا به نقرس همراه است. غذاهای کم پورین شامل میوه های خاصی مانند گیلاس و مرکبات، لبنیات کم چرب، پروتئین گیاهی هستند غذاهایی مانند آجیل، دانه ها و حبوبات، غلات کامل و سبزیجات.
پورین ها چیست؟
پورین ها ترکیبات شیمیایی طبیعی هستند. دو نوع پورین وجود دارد: اگزوژن و درون زا. آنهایی که در غذاها یافت می شوند، پورین های اگزوژن نامیده می شوند. پورین های ساخته شده توسط بدن ما، پورین های درون زا نامیده می شوند.
طبیعی است که بدن همیشه مقداری پورین داشته باشد. به طور معمول، هنگامی که بدن پورین ها را پردازش می کند، اسید اوریک به عنوان یک محصول جانبی ایجاد می شود و یا در بدن بازجذب می شود یا به عنوان مواد زائد دفع می شود. مصرف زیاد پورین از غذاها ممکن است سطح اسید اوریک را در بدن شما افزایش دهد و در نتیجه خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهد.
غذاهای گیاهی
بسیاری از غذاهای گیاهی دارای پورین کم هستند و آنها را به گزینه ای عالی برای رژیم غذایی مناسب برای نقرس تبدیل می کند. طبق دو مطالعه کوهورت آینده نگر جداگانه، رژیم های گیاهی مبتنی بر گیاه نشان داده شده است که خطر ابتلا به نقرس را کاهش می دهد.برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
برخی از سبزیجات دارای پورین بیشتری هستند، اگرچه تحقیقات نشان داده است که ممکن است بدن آنها را متفاوت پردازش کند و بنابراین خطر ابتلا به نقرس را افزایش نمی دهد و در واقع ممکن است خطر را کاهش دهد.
یک بررسی در سال 2019 از رژیم های غذایی مبتنی بر گیاه و ارتباط آنها با نقرس نشان داد که مصرف معقول غذاهای گیاهی با پورین بالاتر به عنوان بخشی از رژیم غذایی گیاهی ممکن است به طور ایمن در افراد سالم تحمل شود. محققان خاطرنشان کردند که مطالعات بیشتری در مورد نیاز است. افرادی که سطح اسید اوریک بالایی دارند، به خصوص کسانی که از بیماری مزمن کلیوی رنج می برند.
بسیاری از غذاهای گیاهی حاوی مواد مغذی تقویت کننده سلامتی مانند ویتامین ها، مواد معدنی و فیبر هستند که برای سلامت کلی مفید هستند. غذاهای گیاهی شامل غلات کامل، آجیل، دانه‌ها، لوبیاها و سایر حبوبات، پروتئین‌های مبتنی بر سویا مانند توفو، میوه‌ها، سبزیجات و روغن‌های آجیل و سبزیجات است.
لبنیات کم چرب
مشخص شده است که محصولات لبنی خطر ابتلا به نقرس را کاهش می دهند. به‌ویژه لبنیات کم‌چرب یا بدون چربی ممکن است در برابر عودهای مکرر نقرس محافظت کنند. لبنیات کم‌چرب ممکن است سطح اسید اوریک را کاهش دهد و همچنین حاوی خواص ضد التهابی خاصی باشد که پاسخ التهابی به کریستال‌های اورات مونوسدیم را در مفصل کاهش می‌دهد.
دستورالعمل های غذایی برای آمریکایی ها 3 وعده لبنیات در روز را برای بزرگسالان سالم پیشنهاد می کند.14 این شامل شیر کم چرب، ماست، پنیر یا پنیر دلمه است.
برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
هیدراته بمانید
هیدراته ماندن فواید سلامتی متعددی دارد، از جمله برای افراد مبتلا به نقرس. یک مطالعه آینده نگر در سال 2017 به بررسی ارتباط بین مصرف آب و سطح اسید اوریک پرداخت.
پس از بررسی داده ها، محققان دریافتند که مصرف آب با سطح اسید اوریک پایین در افراد مبتلا به نقرس ارتباط دارد، که احتمالاً به دلیل افزایش دفع اسید اوریک با مصرف بیشتر آب است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای بررسی تأثیر مستقیم مصرف آب بر نقرس مورد نیاز است.
مروری در مجله آمریکایی Lifestyle Medicine نشان داد که تعریق بیش از حد، مانند بعد از ورزش یا حمام کردن در سونا، دفع ادراری اسید اوریک را کاهش می‌دهد که منجر به افزایش سطح اسید اوریک می‌شود. بنابراین، محققان نوشیدن مقدار زیادی آب را برای جلوگیری از افزایش آن توصیه می‌کنند. سطح اسید اوریک سرم پس از فعالیت هایی که باعث تعریق شدید می شود.
علاوه بر این، محققان همچنین دریافتند که مصرف آب کافی در دوره 24 ساعته قبل از عود نقرس با کاهش قابل توجه حملات مکرر نقرس همراه است.
آب بهترین منبع هیدراتاسیون است، اما سایر نوشیدنی ها مانند قهوه و غذاهایی مانند برخی میوه ها و سبزیجات حاوی آب هستند و می توانند به وضعیت کلی هیدراتاسیون شما کمک کنند. نوشیدن تا تشنگی بهترین است، اما برخی از کارشناسان توصیه می‌کنند که برای هیدراتاسیون بهینه، نیمی از وزن بدن خود را در اونس هر روز بنوشید.
برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
غذاهایی که باید از آنها اجتناب کنید
به همان اندازه مهم است که بدانید کدام غذاها را به رژیم غذایی مناسب برای نقرس اضافه کنید، دانستن اینکه از کدام غذاها باید اجتناب کنید. در زیر خلاصه ای کوتاه از برخی از غذاهایی که باید با نقرس اجتناب کنید آورده شده است.
گوشت
امعاء و احشاء شامل دل، قلوه، مغز، زبان و جگر دارای بیشترین میزان پورین هستند. در رژیم غذایی برای نقرس توصیه می‌شود که این بیماران از مصرف تمام این مواد غذایی خودداری کنند. عصاره گوشت هم حاوی مقدار زیادی پورین است و به همین دلیل باید از رژیم غذایی نقرس حذف شود. مصرف سایر گوشت‌ها شامل گوشت قرمز و مرغ باید به 60 تا 90 گرم در روز محدود شود.
غذاهای دریایی
ماهی و سایر غذاهای دریایی از منابع پورین محسوب می‌شوند. ماهی‌هایی مثل ساردین و شاه ماهی مقدار زیادی پورین داشته و باید از مصرف آنها خودداری شود. میزان پورین سایر ماهی‌ها هم نسبتا بالا بوده و باید مصرف آنها به کمتر از 60 تا 90 گرم در روز برسد. میگو هم باید به مقدار کم مصرف شود؛ چون حاوی مقدار زیادی پورین است.
الکل
نقرس قرن ها با مصرف الکل همراه بوده است. مصرف مکرر و زیاد الکل باعث هیپراوریسمی مزمن می شود و خطر ابتلا به نقرس را افزایش می دهد
حملات نقرس. به همین دلیل، توصیه می شود از مصرف برخی الکل ها به طور کامل اجتناب کنید، از جمله آبجو، مشروبات الکلی سفت و سایر الکل های غلات.
تحقیقات اخیر نشان داده است که با نقرس لازم نیست از مصرف تمام الکل اجتناب شود. شراب، زمانی که در حد اعتدال و همراه با وعده های غذایی نوشیده شود، ممکن است در افزایش خطر ابتلا به نقرس نقشی نداشته باشد. مصرف متوسط شراب برای مردان 2 (5 اونس) نوشیدنی در روز و برای زنان 1 نوشیدنی در روز در نظر گرفته می شود. برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
غذاهای با پورین بالا
پرهیز یا محدود کردن غذاهای سرشار از پورین می تواند به کاهش طول حمله نقرس و همچنین خطر عودهای مکرر نقرس کمک کند. بر اساس یک مطالعه در سال 2014، مصرف پورین حاد خطر حملات مکرر نقرس را تقریباً 5 برابر در افراد مبتلا به نقرس افزایش داد.
غذاهای با پورین بالا شامل گوشت های اندام مانند گوشت گاو، گوشت خوک و جگر مرغ، شکار وحشی، غذاهای دریایی خاص مانند ساردین و آنچوی، نوشیدنی های الکلی مانند آبجو و مشروبات الکلی سفت، مخمرها، و برخی غذاها و نوشیدنی های سرشار از فروکتوز و بالا هستند. شربت ذرت فروکتوز.
غذاهای با فروکتوز بالا
فروکتوز یک شکل طبیعی قند است که در برخی غذاها مانند میوه ها یافت می شود. تحقیقات نشان داده است که فروکتوز، از جمله شربت ذرت با فروکتوز بالا که به برخی غذاها و نوشیدنی ها اضافه می شود، می تواند سطح اسید اوریک سرم را افزایش دهد. اجتناب یا محدود کردن غذاهای حاوی این نوع قندها ممکن است به کاهش علائم و شدت نقرس کمک کند.
یکی از قندهای طبیعی اصلی در بسیاری از میوه ها فروکتوز است. با این حال، ارتباط بین نقرس و مصرف میوه نامشخص است. لازم نیست از مصرف همه میوه‌ها در یک رژیم غذایی دوستدار نقرس اجتناب کنید، اگرچه ممکن است برخی از آب میوه‌ها نیاز به اجتناب یا محدود کردن داشته باشند.
نوشیدنی های شیرین شده با شکر می توانند سطح اسید اوریک را در خون افزایش دهند. بر اساس بررسی مطالعات انجام شده در سال 2020، مصرف نوشیدنی های شیرین شده با قند به طور قابل توجهی با افزایش خطر نقرس و هیپراوریسمی در بزرگسالان مرتبط بود. با نقرس اجتناب شود
مخمرها
غذاهای حاوی مخمر و عصاره مخمر سرشار از پورین هستند و در صورت ابتلا به نقرس نباید در رژیم غذایی شما گنجانده شود.
گاهی اوقات عصاره مخمر را می توان در غذاهای آماده مانند برخی از وعده های غذایی منجمد، سوپ ها و خورش های کنسرو شده، سس سویا و تنقلات نمکی یافت.برای بیماری نقرس چه بایدها و نباید هایی است ؟
رژیم غذایی
یک رژیم غذایی سالم و متعادل که حول انواع غذاهای رنگارنگ و کامل ساخته شده و در عین حال غذاهای بسیار فرآوری شده را محدود می کند، نه تنها برای نقرس، بلکه برای سلامت کلی نیز مفید است. یافتن محرک های نقرس فردی شما با آزمایش مواد غذایی و مقادیر خاص می تواند کمک زیادی به ارائه انعطاف پذیری بیشتر به رژیم غذایی شما کند.
موفق باشید.