ارتباط بین التهاب و افسردگی : التهاب مزمن ممکن است باعث تحریک یا بدتر شدن افسردگی شود، به ویژه در افرادی که دارای شرایط خودایمنی یا مزمن هستند. افسردگی یک بیماری روانی گسترده است که علل احتمالی زیادی دارد. التهاب، به‌ویژه در مواردی که بیماری‌های خودایمنی یا مزمن دارند، می‌تواند یکی از عوامل مؤثر باشد.
تشخیص این احتمال بسیار مهم است زیرا می تواند بر نحوه درمان افسردگی شما تأثیر بگذارد.
آیا التهاب می تواند باعث افسردگی شود؟
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد التهاب می‌تواند در ایجاد افسردگی در بسیاری از افراد، به‌ویژه در میان افرادی که از قبل شرایط التهابی یا بیماری‌های مزمن دارند، نقش داشته باشد.
به عنوان مثال، منبع مورد اعتماد تحقیقات نشان می‌دهد که ارتباط بین التهاب و افسردگی معمولاً در شرایطی مانند بیماری‌های خودایمنی (مانند مولتیپل اسکلروزیس) و عفونت‌ها (مانند سپسیس) که در آن سیستم ایمنی نقش مهمی ایفا می‌کند، دیده می‌شود.
چه اختلالات خلقی با التهاب مرتبط است؟
این ممکن است برای همه افراد مبتلا به اختلال خلقی صدق نکند، اما التهاب با موارد زیر همراه است:
افسردگی غیر معمول (AD): منبع معتبر تحقیقات نشان می دهد که به نظر می رسد التهاب در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های غیر معمول در مقایسه با افراد غیر AD و افراد سالم شدیدتر است.
اختلال افسردگی اساسی (MDD): در MDD، شواهدی از تغییرات هورمونی، افزایش سیتوکین های پیش التهابی در جریان خون و نشانگرهای استرس اکسیداتیو وجود دارد.
اختلال دوقطبی: برخی از تحقیقات منابع معتبر سطوح نشانگرهای التهابی را در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی افزایش داده اند. EvidenceTrusted Source همچنین نشان می دهد که ممکن است تغییرات ایمنی (اختلال در عملکرد سیستم ایمنی) در طول دوره های شیدایی وجود داشته باشد.
اختلال عاطفی فصلی (SAD): یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که افراد مبتلا به SAD در مقایسه با افراد سالم، پاسخ های التهابی بیشتری نشان دادند. نور درمانی هم عملکرد سیستم ایمنی و هم علائم افسردگی را در این افراد بهبود بخشید.
افسردگی پس از زایمان: برخی از شواهد منبع معتبر نشان می دهد که زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان سطوح بالایی از نشانگرهای زیستی التهابی خاص دارند.
التهاب چگونه بر سلامت روان شما تأثیر می گذارد؟
هنگامی که سیستم ایمنی شما فعال می شود، نه تنها بر بدن بلکه بر سیستم عصبی مرکزی، که شامل مغز نیز می شود، تأثیر می گذارد. التهاب مزمن با تغییرات در شیمی و ساختار مغز مرتبط است که می تواند خطر افسردگی را افزایش دهد.
التهاب می تواند به چندین روش بر سلامت روان تأثیر بگذارد:
عدم تعادل انتقال دهنده های عصبی: منبع مورد اعتماد تحقیقات نشان می دهد که التهاب ممکن است مواد شیمیایی مغز (انتقال دهنده های عصبی) مانند سروتونین و دوپامین را مختل کند و منجر به عدم تعادل خلق و خو شود.
اختلالات هورمونی: التهاب می تواند بر استرس و سطح هورمون های جنسی (مانند کورتیزول، استروژن) تأثیر بگذارد و بر خلق و خو و شناخت تأثیر بگذارد.
التهاب عصبی: منبع معتبر شواهد نشان می دهد که التهاب در خود مغز می تواند باعث مشکلات شناختی و خلقی شود.
کاهش نوروپلاستیسیته: التهاب مزمن ممکن است توانایی مغز برای سازگاری و یادگیری را مختل کند.
استرس اکسیداتیو: التهاب ممکن است استرس اکسیداتیو را افزایش دهد و به سلول های مغز آسیب برساند.
آیا همه افراد مبتلا به افسردگی التهاب دارند؟
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد همه افراد مبتلا به افسردگی دارای التهاب هستند.
ارتباط بین افسردگی و التهاب پیچیده است و در بین افراد متفاوت است، و در برخی موارد، به ویژه افرادی که دارای شرایط خاص پزشکی یا انواع فرعی افسردگی هستند، ارتباط مهم تری مشاهده می شود.
در بسیاری از بزرگسالان، افسردگی و التهاب به نظر مسائل جداگانه ای هستند. یک مطالعه منبع مطمئن نشان داد که افسردگی بالینی در افراد مسن معمولاً با افزایش التهاب مرتبط نیست، مگر اینکه شرایط التهابی قبلی مانند آرتریت داشته باشند. (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید