اختلالات گلبول های سفید چیست؟ گلبول های سفید (لکوسیت ها) به دفاع از بدن در برابر عفونت و مواد خارجی کمک می کنند. اختلالات گلبول های سفید می تواند بر پاسخ ایمنی بدن و توانایی بدن برای مبارزه با عفونت تأثیر بگذارد. این اختلالات می تواند هم بزرگسالان و هم کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.
لنفوم
لنفوم یک سرطان خون است که در سیستم لنفاوی بدن ایجاد می شود. گلبول های سفید شما تغییر می کنند و خارج از کنترل رشد می کنند. لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین دو نوع عمده لنفوم هستند.
سرطان خون
لوسمی سرطان خون است که در آن گلبول های سفید بدخیم در داخل مغز استخوان بدن شما تکثیر می شوند. لوسمی ممکن است حاد یا مزمن باشد. لوسمی مزمن کندتر پیشرفت می کند.
سندرم میلودیسپلاستیک (MDS)
سندرم میلودیسپلاستیک (MDS) وضعیتی است که بر گلبول های سفید خون در مغز استخوان شما تأثیر می گذارد. بدن سلول های نابالغ زیادی تولید می کند که به آن بلاست می گویند. انفجارها تکثیر می شوند و سلول های بالغ و سالم را از بین می برند. سندرم میلودیسپلاستیک ممکن است به آرامی یا بسیار سریع پیشرفت کند. گاهی منجر به سرطان خون می شود.
اختلالات پلاکتی
پلاکت های خون اولین پاسخ دهنده در هنگام بریدگی یا آسیب دیگر هستند. آنها در محل آسیب جمع می شوند و یک پلاگ موقت برای توقف از دست دادن خون ایجاد می کنند. اگر اختلال پلاکتی دارید، خون شما یکی از سه ناهنجاری زیر را دارد:
پلاکت کافی نیست داشتن پلاکت بسیار کم بسیار خطرناک است زیرا حتی یک آسیب کوچک می تواند باعث از دست دادن خون جدی شود. پلاکت خیلی زیاد اگر تعداد پلاکت‌های خون شما بیش از حد باشد، لخته‌های خون می‌توانند تشکیل شوند و یک شریان اصلی را مسدود کنند و باعث سکته یا حمله قلبی شوند. پلاکت هایی که به درستی لخته نمی شوند. گاهی اوقات، پلاکت های تغییر شکل یافته نمی توانند به سایر سلول های خونی یا دیواره رگ های خونی شما بچسبند و بنابراین نمی توانند به درستی لخته شوند. این همچنین می تواند منجر به از دست دادن خون خطرناک شود.
اختلالات پلاکتی در درجه اول ژنتیکی هستند، به این معنی که ارثی هستند. برخی از این اختلالات عبارتند از:
بیماری فون ویلبراند
بیماری فون ویلبراند شایع ترین اختلال خون ریزی ارثی است. این به دلیل کمبود پروتئینی است که به لخته شدن خون شما کمک می کند، به نام فاکتور فون ویلبراند (VWF).
هموفیلی
هموفیلی احتمالاً شناخته شده ترین اختلال لخته شدن خون است. تقریباً همیشه در مردان رخ می دهد. جدی ترین عارضه هموفیلی خونریزی زیاد و طولانی مدت است. این خونریزی می تواند در داخل یا خارج از بدن شما باشد. خونریزی می تواند بدون هیچ دلیل مشخصی شروع شود. درمان شامل هورمونی به نام دسموپرسین برای نوع خفیف A است که می‌تواند باعث ترشح بیشتر فاکتور انعقادی کاهش یافته و تزریق خون یا پلاسما برای انواع B و C شود.
ترومبوسیتمی اولیه
ترومبوسیتمی اولیه یک اختلال نادر است که می تواند منجر به افزایش لخته شدن خون شود. این شما را در معرض خطر بیشتری برای سکته مغزی یا حمله قلبی قرار می دهد. این اختلال زمانی رخ می دهد که مغز استخوان شما پلاکت های زیادی تولید کند.
اختلالات عملکرد پلاکتی اکتسابی
برخی داروها و شرایط پزشکی نیز می توانند بر عملکرد پلاکت ها تأثیر بگذارند. مطمئن شوید که تمام داروهای خود را با پزشک خود هماهنگ کنید، حتی داروهای بدون نسخه که خودتان انتخاب می کنید. انجمن هموفیلی کانادا (CHA) هشدار می دهد که داروهای رایج زیر ممکن است بر پلاکت ها تأثیر بگذارند، به خصوص اگر طولانی مدت مصرف شوند.
- آسپرین
- ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)
- برخی از آنتی بیوتیک ها
- داروهای قلب
- رقیق کننده های خون
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای بیهوشی
- آنتی هیستامین ها
- اختلالات سلول های پلاسما
انواع زیادی از اختلالات وجود دارد که بر سلول‌های پلاسما، نوع گلبول‌های سفید خونی که آنتی‌بادی می‌سازند، تأثیر می‌گذارند. این سلول ها برای توانایی بدن شما در دفع عفونت و بیماری بسیار مهم هستند.
میلوم سلول پلاسما
میلوم سلول های پلاسما یک سرطان خون نادر است که در سلول های پلاسما در مغز استخوان ایجاد می شود. سلول‌های پلاسما بدخیم در مغز استخوان تجمع می‌یابند و تومورهایی به نام پلاسماسیتوما را تشکیل می‌دهند که عموماً در استخوان‌هایی مانند ستون فقرات، باسن یا دنده‌ها هستند. سلول های پلاسما غیر طبیعی آنتی بادی های غیر طبیعی به نام پروتئین های مونوکلونال (M) تولید می کنند. این پروتئین ها در مغز استخوان انباشته می شوند و پروتئین های سالم را از بین می برند. این می تواند منجر به غلیظ شدن خون و آسیب کلیه شود. علت میلوم سلول پلاسما ناشناخته است. (منبع)