دلایل اجتناب از سیلیکون در محصولات پوستی

دلایل اجتناب از سیلیکون در محصولات پوستی : همانطور که جنگ صلیبی برای محصولات زیبایی تمیزتر ادامه دارد، مواد مراقبت از پوست که زمانی استاندارد در نظر گرفته می شدند به درستی زیر سوال رفته اند.

به عنوان مثال پارابن را در نظر بگیرید. اکنون که می دانیم مواد نگهدارنده که زمانی پرطرفدار بودند، به طور بالقوه مختل کننده غدد درون ریز نیز سرطان زا هستند، برندهای زیبایی آنها را از فرمولاسیون خود حذف می کنند و برچسب های “بدون پارابن” را روی همه چیز می زنند. همین امر در مورد فتالات ها، سولفات ها، فرمالدئیدها و مجموعه کاملی از مواد احتمالاً خطرناک دیگر.

در حالی که اکثر متخصصان از حذف پارابن‌ها، فتالات‌ها، سولفات‌ها و موارد دیگر از مراقبت از پوست حمایت می‌کنند، یک گروه از مواد تشکیل‌دهنده‌ای که در فهرست‌های «عاری از» قرار گرفته‌اند هنوز مورد بحث است: سیلیکون‌ها.

در یک طرف بحث، شما کسانی را دارید که می‌گویند سیلیکون باعث می‌شود پوست سالم‌تر به نظر برسد بدون اینکه واقعاً به سلامت کلی آن کمک کند.

از طرف دیگر، کسانی را دارید که می‌گویند سیلیکون‌ها از نظر فنی مضر نیستند، بنابراین نگهداری آنها در محصولات مراقبت از پوست ضرری ندارد.

علم در کدام طرف است؟ خب هر دو نوع. پیچیده است

اول، سیلیکون دقیقا چیست؟

دکتر Joshua Zeichner، متخصص پوست دارای گواهی هیئت مدیره با Zeichner Dermatology در شهر نیویورک، به Healthline می گوید: «سیلیکون ها گروهی از مواد نیمه مایع هستند که از سیلیکا به دست می آیند.

سیلیس جزء اصلی ماسه است، اما این بدان معنا نیست که سیلیکون ها در زیر چتر “طبیعی” قرار می گیرند. سیلیس برای تبدیل شدن به سیلیکون باید فرآیند شیمیایی قابل توجهی را طی کند.

سیلیکون ها بیشتر به دلیل خاصیت انسدادی خود شناخته می شوند، که روشی فانتزی برای گفتن این است که پوششی سد مانند روی پوست ایجاد می کنند که در برابر آب و هوا مقاوم است. زایشنر آن را به «فیلم تنفسی» تشبیه می کند.

دکتر دین مراز رابینسون، متخصص پوست و عضو هیئت مشاوره Healthline، می‌گوید: «سیلیکون‌ها که از نظر پزشکی استفاده می‌شوند، منبع قابل اعتمادی برای کمک به بهبود زخم‌ها و بهبود جای زخم هستند.

آنها مدت‌هاست که در واحدهای سوختگی مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا می‌توانند به طور منحصربه‌فردی التیام یابند و در عین حال به زخم اجازه تنفس بدهند.»

اساساً، ماهیت انسدادی آن‌ها مانع از برهم‌کنش پارگی‌ها با محیط بیرونی می‌شود و تضمین می‌کند که زخم در «حباب» کوچک شفابخش خود باقی می‌ماند.

زایشنر می‌گوید: «آنها همچنین دارای بافت منحصربه‌فردی هستند که به محصولات مراقبت از پوست حس لطیفی می‌دهند. این خلاصه‌ای از نقش اصلی سیلیکون‌ها در سرم‌ها و مرطوب‌کننده‌ها است: این سیلیکون‌ها کاربرد آسانی دارند، بافتی مخملی می‌بخشند و اغلب به لطف آن پوشش فیلمی، پوست را صاف و صاف می‌کنند.

بنابراین، چرا مردم آنها را دوست ندارند؟

دلایل اجتناب از سیلیکون در محصولات پوستی : راستش، همه اینها خیلی عالی به نظر می رسد. خب، چرا مردم سیلیکون را دوست ندارند؟ دلایل کمی وجود دارد.

استدلال: مزایای سیلیکون فقط سطحی است

حکم: مگر اینکه با زخم باز روی صورت خود سروکار داشته باشید، سیلیکون ها هیچ مزیت ملموسی برای پوست ایجاد نمی کنند. مراز رابینسون می‌گوید: «در محصولات آرایشی و بهداشتی، آنها عمدتاً یک پایه حامل با احساس خوشایند ارائه می‌دهند. به سرم های غلیظ و قابل ترکیب و مرطوب کننده فکر کنید.

سیلیکون ها روی هر تکه ناهمواری صاف می شوند و رطوبت را در خود قفل می کنند. بنابراین، در حالی که سرم‌ها و مرطوب‌کننده‌های پر از سیلیکون ممکن است چهره‌تان را در لحظه زیبا جلوه دهند، اما به سلامت و بهبود طولانی‌مدت پوست شما کمکی نمی‌کنند.

به محض اینکه محصول را بشویید، مزایای آن را از بین می برید. (منبع)