علائم ADHD در زنان و دختران : در حالی که ADHD افراد را در هر سن و جنس تحت تاثیر قرار می دهد، تحقیقات منبع معتبر نشان می دهد که ADHD تقریباً چهار برابر بیشتر از زنان شایع است. تفاوت در ADHD بین جنس و جنسیت فقط به میزان شیوع نیست. در واقع، ADHD می تواند در زنان متفاوت از مردان ظاهر شود، که می تواند به کاهش میزان تشخیص در زنان و دختران کمک کند.
مقاله اخیر منبع معتبر منتشر شده در BMC Psychiatry تحقیقاتی را در مورد علائم مختلف، شرایط همزمان و سطح عملکرد در زنان مبتلا به ADHD بررسی کرده است. بر اساس این تحقیق، زنان اغلب ترکیبی از علائم بی توجهی و بیش فعالی تکانشی را تجربه می کنند، که بسیاری از آنها نسبت به همتایان مرد خود شدت کمتری دارند، به خصوص در دسته بیش فعال- تکانشی.
سایر تفاوت های قابل توجه در ارائه ADHD در زنان و دختران عبارتند از:
- مشکلات شدیدتر با تغییرات خلقی و تنظیم عاطفی
- احتمال بیشتر مشکلات اجتماعی شدید، به ویژه با قلدری
- افزایش خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی (STIs) و بارداری به دلیل افزایش تعداد شرکای جنسی
- چالش های شدیدتر در حوزه های دانشگاهی و عزت نفس
- افزایش رفتارهای مورد استفاده برای جبران مشکلات در خانه، مدرسه یا محل کار
- علاوه بر این، به نظر می رسد علائم ADHD با افزایش سن و در دوره های انتقال، مانند بلوغ و بزرگسالی، شدیدتر می شوند.
تغییرات هورمونی، مانند تغییراتی که با قاعدگی، بارداری یا یائسگی رخ می دهد، نیز می تواند باعث افزایش یا بدتر شدن علائم ADHD شود.
ADHD در جامعه تراجنسیتی
بسیاری از منابع مورد استفاده در این مقاله بین جنسیت و جنسیت (و گاهی اوقات با هم تلفیق میشوند) مشخص نمیکنند و میتوان فرض کرد که عمدتاً دارای مشارکتکنندگان جنسی هستند. در حالی که تحقیقات در مورد ADHD در جامعه تراجنسیتی جدید است، نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که افراد تراجنسیتی “به طور قابل توجهی بیشتر احتمال دارد” تشخیص ADHD را گزارش کنند.
یک مطالعه در استرالیا گزارش می دهد که ADHD در بین افراد تراجنسیتی چهار برابر بیشتر از جمعیت cisgender شایع است. در زمان انتشار، هیچ تحقیقی یافت نشد که در مورد تجزیه علائم بین مردان ترنس، زنان ترنس و افراد ناسازگار با جنسیت بحث کند. افراد اینترسکس نیز نمایندگی نداشتند.
سایر عوامل موثر بر ADHD
هنگامی که به ارائه علائم ADHD نگاه می کنیم، به نظر می رسد سن بزرگترین عامل برای تفاوت در علائم بین افراد است. اما تفاوت های قومیتی و فرهنگی نیز می تواند نقش بسزایی در تشخیص و درمان این عارضه داشته باشد. بر اساس تحقیقات، تفاوت در باورها، ارزشها و حتی رویکردهای پزشکی میتواند بر نحوه مشاهده برخی رفتارها – که بسیاری از آنها نتیجه مستقیم ADHD هستند – تأثیر بگذارد. در واقع، مطالعات مختلف نشان دادهاند که کودکانی که به گروههای قومی به حاشیه رانده شدهاند، با احتمال کمتری تشخیص و درمان صحیح مورد نیاز برای ADHD خود را دریافت میکنند. (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید